Wielkanoc to najważniejsze ze świąt chrześcijańskich, obchodzone bardzo uroczyście na pamiątkę śmierci i Zmartwychwstawania Jezusa Chrystusa. Trudno mówić o Wielkiejnocy i jej tradycjach nie nawiązując do idei tych Świąt oraz wiary chrześcijańskiej.
Wielkanoc poprzedza okres Wielkiego Postu, czyli czasu pokuty, który ma przygotować chrześcijan do przeżycia najważniejszych dla nich świąt - Świąt Wielkanocnych. Obejmuje on okres liturgiczny od Środy Popielcowej do Wielkiego Czwartku. Okres wspominania najważniejszych dla wiary chrześcijańskiej wydarzeń, nazywany jest Wielkim Tygodniem. Okres ten jest bardzo bogaty w treści religijne. Rozpoczyna go Niedziela Palmowa, w którą to wierni
uczestniczą we Mszy Świętej, podczas której kapłan błogosławi palmy -
symbol odradzającego się życia.
Ciekawostką jest związany z palmą wielkanocną zwyczaj, w niektórych polskich rodzinach wciąż praktykowany, przygotowywania palmy z wierzby, a konkretnie jej gałęzie, które ścinano już w Środę
Popielcową i wsadzano do naczynia z wodą, by zazieleniły się na
Niedzielę Palmową. Często wierzbie towarzyszył bukszpan,
borówka cis czy widłak. Zadaniem Palmy wielkanocnej jest chronić ludzi, zwierzęta,
domy i pola przed ogniem i wszelkim złem tego świata. Dodatkową ciekawostką a propos zwyczajów wielkanocnych związanych z Palmą, z która ja spotkałam się po raz pierwszy, jest fakt połykania bazi, aby nie cierpieć na ból głowy i gardła.
Sproszkowane bazie dodawano do leczniczych naparów.
Ostatnie trzy doby tego tygodnia: Wielki Czwartek (wieczór), Wielki Piątek, Wielka Sobota i Niedziela Zmartwychwstania znane są jako Triduum Paschalne (Triduum Paschale). Ten czas był upamiętnieniem męki, śmierci i
zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Te dni przepełnione są
misteriami przedstawiającymi ostatnie dni życia Jezusa, Jego mękę i
śmierć. Wielki Czwartek jest dniem upamiętniającym ustanowienie
przez Jezusa Eucharystii w czasie Ostatniej Wieczerzy. Dla kapłanów i
kleryków ten dzień jest ważny dlatego, że Jezus ustanowił również
sakrament kapłaństwa.
Wielki Piątek jest dniem, w którym nie odprawia się Mszy świętej, a uroczystości rozpoczynają się o godzinie 15, upamiętniając mękę Jezusa na krzyżu.
Wielka Sobota jest dniem, w którym również nie sprawuje
się Mszy świętej. Tego dnia kapłani na
specjalnych nabożeństwach błogosławią pokarmy na stół wielkanocny,
chleb, jaja, wędlinę i sól. Obrzędy liturgiczne rozpoczynają się
wieczorem po zachodzie słońca i dzielą się na cztery części: liturgię
światła, liturgię słowa, liturgię chrzcielną i liturgię eucharystyczną.
Po tych dniach następuje Niedziela Zmartwychwstania, która większość chrześcijan świętuje już na porannej mszy zwanej rezurekcją. Po niej wraz z rodziną spożywa śniadanie, które składa się z pokarmów poświęconych w Wielką Sobotę. Poprzedza ją Wigilia Paschalna, którą kończy właśnie msza rezurekcyjna. Wigilia Paschalna jest nazywana Matką wszystkich wigilii (Mater omnium vigiliarum) i jest to pierwsza i najważniejsza chrześcijańska celebracja liturgiczna,
ponieważ w niej Kościół czuwając oczekuje zmartwychwstania Chrystusa i
obchodzi je w sakramentalnych znakach.
Wszystkie obrzędy związane z Okresem Wielkanocy są bardzo ważne dla chrześcijan. W tym czasie Kościół świętuje wywyższenie Jezusa
Chrystusa oraz Jego zwycięstwo nad grzechem i śmiercią. Cały Okres Wielkanocny trwa pięćdziesiąt
dni i jest nazywany "Jedną Wielką Niedzielną", okres ten upływa od Niedzieli Zmartwychwstania do Niedzieli Zesłania
Ducha Świętego i obchodzi się go w uniesieniu i radości jako jeden dzień
świąteczny.
