Mam na imię Tradycja!

Tradycja kojarzy nam się głównie z przodkami albo z filmem "Miś";)
Te przekazywane z pokolenia na pokolenie obyczaje, sposoby myślenia i działania - zachowania - są bardzo ważne dla rozwoju społeczności.
Święta Bożego Narodzenia niosą za sobą pewne praktyki, które łączą nas z przeszłością i przyszłością. Nasze babcie tak robiły i nasze dzieci będą tak robić - o ile będziemy w stanie, z szacunku dla tradycji, im to przekazać. Te piękne, rodzinne Święta są szczególnie ważne dla ludzi i obchodzone bardzo uroczyście i radośnie w wielu krajach na całym Świecie.
Oprócz przygotowania tradycyjnych potraw, których przepisy często przekazywane są sobie od lat, dzielimy się opłatkiem, śpiewamy kolędy, stroimy choinkę, idziemy na Pasterkę.. czekamy również na prezenty, które przynosi nam Gwiazdor lub u niektórych Święty Mikołaj.
Najbardziej oczekiwanym i klimatycznym dniem Świąt jest Wigilia. Klimat tego wieczoru jest magiczny, nie tylko z powodu pięknie pachnących potraw na pięknie nakrytym stole, ozdobionej choinki i radosnych kolęd. Magiczny klimat dopełnia oczekiwanie, które towarzyszy temu wieczorowi. Oczekiwanie na "radosną nowinę" i przygotowanie się do świątecznego wypoczynku.
Kiedyś oczekiwało się na pierwszą gwiazdkę, która symbolizuje Gwiazdę Betlejemską, dopiero zasiadano do wigilijnej kolacji. W niektórych domach - np u mnie - dalej się to praktykuje.
Dzielenie się opłatkiem i czytanie Biblii to kolejny rytuał domowej wigilijnej liturgii. Wieczerza wigilijna nawiązuje do uczt pierwszych chrześcijan, którzy organizowali je na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy.

Śpiewanie - bądź teraz - słuchanie kolęd w radiu, telewizji, odtwarzaczu CD, nadaje temu wieczorowi magicznej atmosfery. Pieśni nawiązujące do narodzin Pana Jezusa sięgają korzeniami aż do średniowiecza. Tą tradycję, jak i budowanie szopki zawdzięczamy franciszkanom.

Najpiękniejszą, najbardziej znaną kolędą, którą przetłumaczono na 300 różnych języków i dialektów, jest Cicha Noc. Powstała w 1816 roku jako wiersz autorstwa Josepha Mohr'a austriackiego wikarego. W 1918 roku powstała do niej melodia, która dziś znamy wszyscy. Polską wersję stworzył Piotr Maszyński i brzmi ona tak:

Cicha noc, święta noc,
Pokój niesie ludziom wszem,
A u żłóbka Matka Święta
Czuwa sama uśmiechnięta
Nad dzieciątka snem,
Nad dzieciątka snem.
Cicha noc, święta noc,
Pastuszkowie u swych trzód
Biegną wielce zadziwieni
Za anielskim głosem pieni
Gdzie się spełnił cud,
Gdzie się spełnił cud.
Cicha noc, święta noc,
Narodzony Boży Syn
Pan Wielkiego majestatu
Niesie dziś całemu światu
Odkupienie win,
Odkupienie win.

Kolędom towarzyszy rytuał odpakowywania prezentów zgromadzonych pod choinką. Prezenty te w Wigilię Bożego Narodzenia przynosi zgodnie z niektórymi tradycjami Gwiazdor lub Św. Mikołaj. Ta druga postać jest trochę zapożyczona z angloamerykańskiej tradycji. W Polsce tradycyjnie obchodzimy mikołajki 6 grudnia, w rocznicę śmierci biskupa Mikołaja z Miry, ze względu na przypisywane mu legendą uczynki (m.in. cały majątek rozdał biednym), został pierwowzorem postaci rozdającej prezenty dzieciom. W Wigilię Bożego Narodzenia przychodził Gwiazdor - wywodząca się z dawnych grup kolędników postać ubrana w baranicę i futrzaną czapę, z twarzą ukrytą pod maską lub umazaną sadzą. Gwiazdor nosił ze sobą wór z podarkami i rózgę. Niestety tradycja naszego polskiego Gwiazdora dziś zanika, występuje on juz tylko na Kaszubach i w województwie opolskim.

Tylko od nas zależy, które z tych obyczajów przetrwaja i komu nadamy imię Tradycja;)